МЕЛНИК – АРХИТЕКТОНСКИ РЕЗЕРВ

Мелник денес е мал град, но неговата историја не враќа во минатото. Некогаш овде живееле Тракијци и Римјани, а Словените го дале името по околните песочни пирамиди – мелов.

На почетокот на XIII в. (1215) Мелник станал главен град на независното феудално кнежество на деспотот Алексиј Слав. Ова беше време кога градот го помина својот прв голем економски и културен бум. Урнатините од тврдината на Деспот, како и неколку храмови, изградени или реконструирани во овој период, можат да се видат денес на ридот Свети Никола, веднаш над Мелник.

Поради својата гранична локација меѓу Бугарија и Византија, градот Мелник често го менувал својот суверенитет и бил дел од териториите на Бугарија, Византија, Империјата Никеја и Србија. Најважниот споменик од ова време е Бојарската куќа – најголемата делумно зачувана средновековна куќа во Бугарија.

Градот го помина својот втор економски бум во ХВІІІ-ХІХ в. кога започна развојот на производството на вино и тутун. Мелничкото вино се извезувало низ цела Европа, главно во Англија и Австрија. Во тоа време Мелник бил населен, имал повеќе од 70 цркви, три машки училишта и едно женско училиште, а во неговата околина функционирале четири манастири. Мелник бил познат и по својата библиотека. Во втората половина на XIX в. градот почна да опаѓа.

Во 1912 година станал дел од слободна Бугарија, иако изгорел поради луѓето од Јане Сандански.

Во 1964 година Мелник бил прогласен за град-музеј и архитектонски резерват од меѓународно значење.

Повеќе информации
Услуги: Обезбедување на туристички водич за туристичка обиколка на Мелник и околината
Пристапност: Мешано – автобус, воз, автомобил, велосипед, пешак.
Дел кој е погоден за посетители со ограничена подвижност
Паркинг – бесплатно
Координати: 41°31’22,5″N 23°23’36,0″E
Забелешка: Извор: Општина Сандански: http://visitsandanski.eu
Работно време: Бесплатен пристап